اسمان ابری

  غم اومده خونه ی من انگشت بردر میزنه

  مهمون ناخونده ی من هر شب به من سر میزنه

 

  این غمه که هی در میزنه، دلم براش پر میزنه

  مهمون نا خونده ی من هر شب به من سر میزنه

 

  زندگی زندون منه بعد از خدا گواه من چشم های گریون منه

  ای غم بیا ای غم بیا خوش اومدی خونه ی من

 

  یه وقت نشه هوس کنی بری از این خونه ی من

  دل کوچیکه،عشق دیگه جای تو نیست

  خونه کرده تو دلم غم ، دیگه مآوای تو نیست

 

  خونه ی کوچیک تو ، تو این دل ویرونه منه 

  جای تو غم همیشه در رگ و خون منه

 

  مهمون ناخونده صاحب خونه ی من

  شب نشین شب تنهایی و محفل منه

  

  مهمون ناخونده صاحب خونه ی دلم شد

  شب نشین شب تنهایی و محفلم شده